Praktyki społeczno-artystyczne jako narzędzie edukacyjne
Spotkanie z dr Agata Siwiak
Wykład będzie przybliżał strategie pracy artystyczno-społecznej, nakierowane na budowanie demokratycznych relacji pomiędzy osobami dorosłymi oraz dziećmi i młodzieżą.
Studium przypadku będzie stanowił program kuratorowany przez Agatę Siwiak w ramach Biennale Warszawa w latach 2018-2019 – RePrezentacje. Nowa edukacja.
Założeniem projektu było oddanie głosu rozmaitym grupom dzieci i młodzieży, niezależnie od ich pochodzenia, statusu społecznego i ekonomicznego, narodowości, wieku i stanu zdrowia. Znakomici polscy twórcy – m.in. reżyserka Anna Smolar, dramaturg Michał Buszewicz, operator filmowy Rafał Paradowski, projektantka Agata Kiedrowicz, architekt Maciej Siuda, choreografka Kaya Kołodziejczyk – współtworzyli wraz z młodymi ludźmi prace artystyczne w domu dziecka, ośrodku dla uchodźczyń i ich dzieci, w szkole dla młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną i w osiedlowym domu kultury. Pracy nad projektem przyświecała idea etyki troski i związana z nią kategoria empatii, której propagatorką jest badaczka i działaczka feministyczna Carol Gilligan. Z drugiej strony inspiracją dla działań była myśl Janusza Korczaka, który był jednym ze światowych prekursorów praktyk demokratycznych w procesie edukacyjnym.
W ramach programu RePrezentacje. Nowa edukacja powstał spektakl teatralny, instalacja choreograficzna, projekt architektoniczny, koncert. Finalnym działaniem było powołanie do życia Przestrzeni bez końca, stanowiącej demokratyczne miejsce spotkań, zabaw, odpoczynku i debat, a jednocześnie performatywne archiwum i wystawę projektów stworzonych przez młodych i dorosłych artystów w ramach programu.
Spotkanie będzie tłumaczone na język gruziński
Spotkanie odbędzie się na platformie zoom – rejestracja: contact@artwithoutborder.pl
26 Listopada 2020
5,30 p.m (GMT+4/czas gruziński)
14.30 p.m (CET/czas polski)
Agata Siwiak
Kuratorka i producentka projektów teatralnych i interdyscyplinarnych. Adiunkta w Instytucie Teatru i Sztuki Mediów UAM, gdzie stworzyła i prowadzi specjalizację dla kuratorów i producentów sztuk performatywnych. Jako kuratorka działa na pograniczu rozmaitych mediów, praktyki krytycznej i sztuki zaangażowanej społecznie – swoje projekty realizowała w prestiżowych publicznych instytucjach kultury, ale także w domach dziecka, domu pomocy społecznej, w areszcie śledczym. Od 2016 jest dyrektorką artystyczną festiwalu Bliscy Nieznajomi w Teatrze Polskim Poznaniu. W latach 2018-2019 realizowała autorski projekt RePrezentacje: Nowa edukacja w ramach Biennale Warszawa, za który dostała I nagrodę w kategorii „Instytucje artystyczne i muzea” w ramach Warszawskiej Nagrody Edukacji Artystycznej przyznawanej przez Urząd Miasta st. Warszawy. W latach 2012-17 współprowadziła wraz z Michałem Borczuchem, Krzysztofem Zarzeckimi i Dorotą Nawrot kolektyw teatralny w Domu Dziecka w Szamocinie. W 2015 roku kuratorowała wraz z Grzegorzem Niziołkiem krytyczną, „znikającą” anty-instytucję oraz realizowała w Teatrze Polskim w Bydgoszczy autorski cykl Interwencje. Autorka i kuratorka organizowanego w ramach Samorządu Województwa Wielkopolskiego programu społeczno- artystycznego Wielkopolska: Rewolucje (2012-14), za który dostała nominację do „Paszportu Polityki” w kategorii „Teatr”. Była także kuratorką projektu Trickster 2011 – programu performatywnego Europejskiego Kongresu Kultury we Wrocławiu. W latach 2008 i 2009 dyrektorka artystyczna intedyscyplinarnego Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi, dedykowanemu idei wielokulturowości (wraz z Grzegorzem Niziołkiem). W latach 2004–07 związana z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, w którym szefowała festiwalowi baz@rt oraz prowadziła autorskie projekty międzynarodowe. W latach 2002–04 pracowała w Teatrze Polskim we Wrocławiu.
Dofinansowano w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022, w ramach programu dotacyjnego Instytutu Adama Mickiewicza „Kulturalne pomosty".